22 Şubat 2011 Salı

laptopun dokunmatiğine düşmüş gözyaşları kayıyor parmaklarımın altında. "sildim, geçti" diyorum, biraz sonra yine akıp gidiyor beynim sanki. yanılgıya düşen beyin, ne kadar çok düşse de gözyaşları, yenilmez önde bitirir yarışı. yanılmalar içinde kurduğum dünyayı kimse anlamaz, ben bile. tüm bu kısa yazılarla zamane manicisi gibiyim. dört dizelik olmasa da, sayılı cümlelerle sınırlı yazıcıklar. cüce yıldızlar, patlama sonrası halsiz kalırlar. bu küçük sözcük birikintileri de, iç ve dış patlamalarımın zayiatı. ne cüce yıldızlardan, ne de zayiatlardan anlarım. konuşuyorum işte öyle. bir zayiatım var, o da boşa geçirdiğim zamanlarım. boşa geçen demeyeceğim, çünkü onlar boşa geçmek istemiyor. zanlı benim. yakalayın ve sadece olumlu olanı yükleyin beynime. çok ihtiyacım var buna.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder