3 Mayıs 2010 Pazartesi

içeriği fazla kaçırıp taşmaya başladığımda hissediyorum. çok fazla hissediyorum. gözümün önündekinin gözlerinin dibine kadar. sonra gülüyorum. en çok güldüğüm anlar oluyor bunlar. nasıl gözüktüğümün önemini unutarak. içeriği ütülesem, sıraya dizsem, öyle de taşarım. bir düzen yok, denge yok. kaybolurcasına var olmak, var olduğunu unutana dek kaybolmak. sıfır denge. içerikte bir hata gördüm sanki. içeriğin kendisi hataymış. hmm.. hataların bileşiminden yapılmışım, suya atıp çözülemiyormuşum. efervesan olsaydım ya. çözüm: efervesan.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder