1988. Kastamonu yolu. başımı cama yaslıyorum. Bolu'dan geçiyoruz. Varan'da durduk ya da duracağız. o geniş-virajlı, yukarı-eğimli asfaltta ilerliyoruz. sis var. aradan yoğun yeşilin hissedildiği koyu bir gri. iç karartmıyor, Beatles dinletiyor. siyah mürekkep yazılı fotokopi, kasedin kapağında. Ortaköy 'entel pazarı'ndan almışım, küçük bir tezgahtan. yeni bir hippinin tezgahı bu. uzun saçlı mıydı? sanırım. yüzünü hatırlayacak gibiyim ama kaçıyor, tutamıyorum. büyük bir heyecanla, Deep Purple alıyorum. Led Zeppelin alıyorum. Kastamonu istikametinde onlar da yanımda ama en çok The Beatles'ı hatırlıyorum. o el yapımı kasedi. benim için çok değerli. 11 yaşımın beyin kıvrımlarımda 'and i love her', 'i'll follow the sun', 'twist & shout'. baba sürüyor, anne yan koltukta, Ayşe müziklerini dinliyor. abinin basketbol elemelerine giden yoldayız. kafamın içinde asiyim biraz, biraz da burada değilim. henüz aşık değilim kimseye, ama bir şekilde aşığım yine de.